یک سال را پشت سر گذاشتیم با یادت.

لحظه ها و ثانیه ها تندتر از آنچه تصور می کردیم گذشتند.

جمعه ها لبریز از ندبه شدند و

هر سه شنبه جمکرانت میهمان های بسیار داشت

ما خواندیم فی هذا الساعه و فی کل ساعه

ولی تو هر لحظه . هر ساعت به یاد ما بودی و برایمان دعا کردی

ببخش ما را که کم دعا کردیم و بسیار اشتباه

هر هفته به امید رسیدنت دعا کردیم

و تو خوب می دانستی که ندبه های ما ندبه نیستند

و دلتنگی ما واقعی نیست.

تو می دانستی اسیر آرزوهای دنیا شده ایم

و لی باز برایمان دعا کردی.

یک سال با نیامدنت سپری شد

می دانم که همیشه بوده ای همیشه هستی اما

باز من منتظر آمدنت خواهم ماند

وبلاگ انتظار منتظر یک ساله شد.

  مقام معظم رهبری:

یاد شهدا باید همیشه در فضای جامعه زنده باشد.

خاطره ی شهدا را باید در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگه داشت.

زنده نگه داشتن یاد شهدا، باعث تداوم حرکت انقلاب ماست. عزت امروز اسلام ، ثمره خون شهداست .

می خواستم از شهدا بنویسم از دلاوری هاشون از فداکاری هاشون از خدایی بودنشون از ...

دیدم همه اینا رو خودمون می دونیم همه اینا رو همه از حفظیم اما...

اما دیدم بهتره از خودمون بگیم از نسل سوم.

نسل سومی که همین شهدا با هزار امید و آرزو آینده مملکت رو سپردن دستشون.

جلو توپ و تانک دشمن (اونم نه یکی همه دنیا) سینه سپر کردن تا انقلاب دو ساله و نو پایی که خودشون بنا کرده بودن ویران نشه، تا ما الان بشینیم تو خونه هامون و با آرامش روزگار بگذرونیم و هر وقت اسمی از جبهه و جنگ و اون آدما میاد بگیم :ای بابا دیگه بسه جنگ سال هاست تموم شده اون آدما هم دیگه نیستن، پس هی اسمشونو نیارید ؛یا تا می گن فلان فیلم جنگیه و بهمان نمایشگاه از آثار دفاع مقدسه بگیم ول کن اصلا با حال نیست  اما اگه یه فیلم کمدی بهمون بدن همچین سریع و با هر بدبختی شده اونو تهیه می کنیم و 40 بار نگاش می کنیم انگار واجب تر از نون شبه. البته من نمی خوام کارهای کمدی یا غیر جنگی رو بی ارزش کنم نه، خب معلومه که اونا هم خیلی لازمن و البته خیلی هاشونم زیبا و قابل تامل . هر وقت می گن چی داری به شهدا بگی تند می گیم شهدا شرمنده ایم اما چرا ؟ چرا ما شرمنده شهداییم آیا اونا اینو می خوان یا ما چون حوصله هیچ کاری هرچند کوچیک برا زنده کردن یاد اونا و ارزش های اونا امجام بدیم  سریع می گیم شرمنده ایم . چند وقت پیش یه فیلم از تلویزیون پخش شد در مورد پسری که رفت به گذشته تا پدر شهیدش رو بشناسه اونجا یکی از همرزمای باباش بهش گفت:در مورد آینده هیچی نگو بچه ها(رزمنده ها) طاقت شنیدنش رو ندارن . فکر کن ! مگه ما الان چی کار کردیم که ارزش های اونا رو و خونهای اونا رو که هر چند در راه خدا اما به ناحق ریخته شده ،(خدای ناکرده) پایمال کردیم. ما امروز به جای الگو برداشتن از اون آدما با اون تفکراتشون و اون ارزش ها و آرمان های خدایی شون  داریم تند تند هر مدل عجیب مو و آرایش و لباسی رو هر چند زشت و ناپسند و صرفا برای عقب نموندن از قافله تجدد اجرا می کنیم که چی ، با دنیا پیش بریم! اما نمی دونیم همون فرهنگی که از اونجا!!! میاد الان تو مملکت های خودشون به گِل نشسته و اونا تازه الان دارن به جووناشون می گن برید ببینید اون آدم(حضرت امام خمینی ره ) به بچه هاش چی یاد داد که اینطور پای آرماناشون ایستادن. اینطور دنیا و هر چی رو که داشتن فدا کردن تا انقلابشون زنده و پا برجا بمونه. اونا اینا رو می گن و ما که شلمچه و فکه و طلائیه و ... همین بقل گوشمونه تا اسم اونجا میاد غافل از فضای رو حانی و ملکوتی اونجا می گیم : اَه اونجا همش باید بشینی گریه کنی بریم جایی که خوش بگذره . و البته خیلی هامون (یکیش خود من ) اونجا راهمون نمی دن هر چی هم سراغ کدخداشو می گیریم اونم محل نمی ذاره. ما فکر می کنیم جنگ تموم شده و دوره اون آدما دیگه سر اومده (به قول سید شهیدان اهل قلم شهید مرتضی آوینی:پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند اما حقیقت این است که زمان ما را با خود برده است  و شهدا مانده اند)آره درسته اون لحظه ها و اون آدما دیگه هرگز تکرار نمی شن ( حتی خود رزمنده هایی که الان حضور دارن می کن انگار اون دوران یه خواب بوده انگار اصلا اتفاق نیفتاده و اون آدما وجود نداشتن بس که با الان ما تفاوت داشتن) اما خود جنگ تموم نشده فقط شکلش تغییر کرده . اون موقع موقعیت ایجاب میکرد جوونا اسلحه دست بگیرن و جلو دشمن وایسن الان ما باید با زنده کردن فرهنگ و تفکر شهید و شهادت از نفوذ اندیشه ها و فرهنگ بیگانه و غربی (که همه اونا جز سرابی نیستن که از دور زیبا و دلربان اما از نزدیک پوچ و تهی هستن ) جلوگیری کنیم پس این وحدت ملی و انسجام اسلامی برا چیه ؟ این خطر اونقدر جدی شده که رهبر عزیزمون با تدبیر و چاره اندیشی همیشگی شون این نام مناسب رو انتخاب کردن . اگه همه متحد و یکصدا تنها سر افرازی و موفقیت کشورمون رو بخوایم می شه خوبم میشه . خوب فکر کن خواهرم ، برادرم تو هم می تونی سهیم باشی و افتخار آفرین بشی با ادامه راه شهدا و یاد داشتن این که این همون چیزیه که اونا!!! نمی خوان و شهدا از ما خواستن . ما همه مدیونیم و مسئول حالا هر کی می تونه انتخاب کنه که با سنگینی این بار رو شونه هاش زندگی کنه یا اونو با احتیاط زمین بذاره تا نسل های آینده هم بتونن شهید و شهادت رو بشناسن و درک کنن. ما مسئولیم و نمی تونیم فقط بگیم : شهدا شرمنده ایم!

نه کافی نیست و قابل قبول هم نیست . اما

تا مکتب جبهه خوب معنا نشود       بار دگر آن روحیه پیدا نشود

یاران به جا مانده مواظب باشید        خون شهدا فرش ره ما نشود

به امید روزی که شهدا از ما راضی باشن و ما ادامه دهنده راه اونا.

 شگفتی های عرصه رزم ماندنی باد.