یه سال پیش همین موقع ها بود:

-سلام حالت خوبه،چطوری،سالمی؟زنده ای؟!

-علیک سلام.آره مگه چی شده قرار بود زنده نباشم؟

-آخه می گن حرمت حرمین امامان عسکریین علیهم السلام رو شکستن،می گن اونجا رو تخریب کردن.

-آره شنیدم خیلی هم ناراحت شدم اما من اونجا نبودم که می پرسی زنده ای یا نه!

-می دونم اما گفتم شاید...شاید یه نفر پیدا بشه که مثل من نباشه ،یکی که وقتی شنید و دید که به حرم امامانش بی احترامی شده از غصه دق کنه و بمیره.اما مثل اینکه یه مسلمون،یه شیعه،یه منتظر پیدا نمی شه!

(البته تماس خیلی وقته قطع شده نه اشتباه نکن اون که پشت خط بود نه از ناراحتی سکته زد و نه از غصه دق کرد اون فقط یه کمی خجالت کشید!!!

یک سال بعد:

-سلام خوبی سالمی؟زنده ای؟

-سلام.ای بابا اینبار دیگه چی شده؟یه سال گذشت و تو هنوز فکر می کنی من...

-آخه سالگرد اون اتفاقه.اون بی حرمتی .اون نامردمی از نا مردمان.اما امشال بدتر شده تازه اونقدر پررو شدن که دارن تخریب وبی حرمتی به بیت المقدس رو هم شروع می کنن.قدس همون اولین قبله ما.من که دیگه خجالت می کشم

نفس بکشم.آخه این همه بی احترامی وسکوت،زنده موندن،بی خیال بودن.

این تماس هم خیلی وقته که قطع شده اما هنوز صداش تو گوشمه:

راستی تو چی؟ هنوززنده ای؟نفس می کشی؟خجالت چی؟ 

وای.وای بر ما.عجب یاران و سربازانی داره امام زمان(عج)،عجب منتظرانی هستیم ما!!!

     سالروز هتک حرمت حرمین عسکریین علیهم السلام رو به محضر امام زمان(عج) و تمام شیعیان عزیز تسلیت می گویم.