در عمق کویر تشنگی آب، عباس            شرمنده برای جرعه ای آب، عباس

لب تشنه برون ز نهر علقمه آمد               تا بلکه کند رسم وفا باب، عباس

آمد چو عمود آهنین بر فرقش               افتاد چو سجاده به محراب، عباس

چشم فلک آن لحظه چنین دیدکه شد          چون کشتی در خون شده غرقاب، عباس

با دست قلم مشک به دندان بگرفت          برد از سر دشمنان دین، خواب، عباس

از خون دهان و خون دندان و لبش         پر مشک تهی کرد به خوناب، عباس

آه که پیش چشم گریان حرم                  لب تشنه علی اصغر و در تاب، عباس

از نعمت بی کرانه بودنها                     شرمنده برای جرعه ای آب، عباس

یل ام البنین ، یل ام البنین      

حیدر کربلای زینب ابوفاضل