یک سال را پشت سر گذاشتیم با یادت.

لحظه ها و ثانیه ها تندتر از آنچه تصور می کردیم گذشتند.

جمعه ها لبریز از ندبه شدند و

هر سه شنبه جمکرانت میهمان های بسیار داشت

ما خواندیم فی هذا الساعه و فی کل ساعه

ولی تو هر لحظه . هر ساعت به یاد ما بودی و برایمان دعا کردی

ببخش ما را که کم دعا کردیم و بسیار اشتباه

هر هفته به امید رسیدنت دعا کردیم

و تو خوب می دانستی که ندبه های ما ندبه نیستند

و دلتنگی ما واقعی نیست.

تو می دانستی اسیر آرزوهای دنیا شده ایم

و لی باز برایمان دعا کردی.

یک سال با نیامدنت سپری شد

می دانم که همیشه بوده ای همیشه هستی اما

باز من منتظر آمدنت خواهم ماند

وبلاگ انتظار منتظر یک ساله شد.