زیباترین ؛،چقدر غریبی میان ما!آخر چرا؟انگار خفته ایم!انگار مرده ایم!انگار رفته ای به بیابان بی کسی!گویی نشان نمانده از آن خیمه گاه نور!شاید گسسته ای! ...نه!نه!ما تو را ز شهر تبعید کرده ایم،ما دلبریده مردم از عشق نا امید،ما مردم پلید!!آه ای فرید،دل بسته ای به شفق چرا مهربان رفیق؟!

خدایا!شیعه ی آخر الزمان را همین بس که محبوب و مرادش یاد او کند :«لاناسین لذکرکم»، و او هیچ از مراد خویش یاد نکند. ما را از این شرمساری برهان!

خداوندا!ما مدعیان دروغزن انتظاریم. حرف از چشم انتظاری محبوب می زنیم، اما به اندازه ساده ترین دوستانمان هم گوش به زنگ آمدنش نیستیم . الفبای انتظار را به ما بیاموز و لذت انتظار را به ما بچشان !

...خدایا! به چه کار می آید این چشم اگر به روی آن عزیز غایب از نظر گشوده نشود؟ و به چه کار می آید این دل اگر فدایی ظهور نگردد؟

(سید مهدی شجاعی)

از ما جز چشمی برای انتظار و دلی برای امید نمانده است . این چشم و دل را نیز خاک راه تو کرده ایم. باشد که غباری از ان بر گوشه ای از قبای تو بنشیند . اینک جرعه ای از جام نیایش خود را در جان ما فرو ریز! تا ما نیز پیوستگی لطف مدام را بنوشیم .

فردا باز جمعه است . مولایم بیا و بهار کن زمستان جسم و روحمان را . نکند فردا باز بخوانیم :