مقام معظم رهبری:

یاد شهدا باید همیشه در فضای جامعه زنده باشد.

خاطره ی شهدا را باید در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگه داشت.

زنده نگه داشتن یاد شهدا، باعث تداوم حرکت انقلاب ماست. عزت امروز اسلام ، ثمره خون شهداست .

می خواستم از شهدا بنویسم از دلاوری هاشون از فداکاری هاشون از خدایی بودنشون از ...

دیدم همه اینا رو خودمون می دونیم همه اینا رو همه از حفظیم اما...

اما دیدم بهتره از خودمون بگیم از نسل سوم.

نسل سومی که همین شهدا با هزار امید و آرزو آینده مملکت رو سپردن دستشون.

جلو توپ و تانک دشمن (اونم نه یکی همه دنیا) سینه سپر کردن تا انقلاب دو ساله و نو پایی که خودشون بنا کرده بودن ویران نشه، تا ما الان بشینیم تو خونه هامون و با آرامش روزگار بگذرونیم و هر وقت اسمی از جبهه و جنگ و اون آدما میاد بگیم :ای بابا دیگه بسه جنگ سال هاست تموم شده اون آدما هم دیگه نیستن، پس هی اسمشونو نیارید ؛یا تا می گن فلان فیلم جنگیه و بهمان نمایشگاه از آثار دفاع مقدسه بگیم ول کن اصلا با حال نیست  اما اگه یه فیلم کمدی بهمون بدن همچین سریع و با هر بدبختی شده اونو تهیه می کنیم و 40 بار نگاش می کنیم انگار واجب تر از نون شبه. البته من نمی خوام کارهای کمدی یا غیر جنگی رو بی ارزش کنم نه، خب معلومه که اونا هم خیلی لازمن و البته خیلی هاشونم زیبا و قابل تامل . هر وقت می گن چی داری به شهدا بگی تند می گیم شهدا شرمنده ایم اما چرا ؟ چرا ما شرمنده شهداییم آیا اونا اینو می خوان یا ما چون حوصله هیچ کاری هرچند کوچیک برا زنده کردن یاد اونا و ارزش های اونا امجام بدیم  سریع می گیم شرمنده ایم . چند وقت پیش یه فیلم از تلویزیون پخش شد در مورد پسری که رفت به گذشته تا پدر شهیدش رو بشناسه اونجا یکی از همرزمای باباش بهش گفت:در مورد آینده هیچی نگو بچه ها(رزمنده ها) طاقت شنیدنش رو ندارن . فکر کن ! مگه ما الان چی کار کردیم که ارزش های اونا رو و خونهای اونا رو که هر چند در راه خدا اما به ناحق ریخته شده ،(خدای ناکرده) پایمال کردیم. ما امروز به جای الگو برداشتن از اون آدما با اون تفکراتشون و اون ارزش ها و آرمان های خدایی شون  داریم تند تند هر مدل عجیب مو و آرایش و لباسی رو هر چند زشت و ناپسند و صرفا برای عقب نموندن از قافله تجدد اجرا می کنیم که چی ، با دنیا پیش بریم! اما نمی دونیم همون فرهنگی که از اونجا!!! میاد الان تو مملکت های خودشون به گِل نشسته و اونا تازه الان دارن به جووناشون می گن برید ببینید اون آدم(حضرت امام خمینی ره ) به بچه هاش چی یاد داد که اینطور پای آرماناشون ایستادن. اینطور دنیا و هر چی رو که داشتن فدا کردن تا انقلابشون زنده و پا برجا بمونه. اونا اینا رو می گن و ما که شلمچه و فکه و طلائیه و ... همین بقل گوشمونه تا اسم اونجا میاد غافل از فضای رو حانی و ملکوتی اونجا می گیم : اَه اونجا همش باید بشینی گریه کنی بریم جایی که خوش بگذره . و البته خیلی هامون (یکیش خود من ) اونجا راهمون نمی دن هر چی هم سراغ کدخداشو می گیریم اونم محل نمی ذاره. ما فکر می کنیم جنگ تموم شده و دوره اون آدما دیگه سر اومده (به قول سید شهیدان اهل قلم شهید مرتضی آوینی:پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند اما حقیقت این است که زمان ما را با خود برده است  و شهدا مانده اند)آره درسته اون لحظه ها و اون آدما دیگه هرگز تکرار نمی شن ( حتی خود رزمنده هایی که الان حضور دارن می کن انگار اون دوران یه خواب بوده انگار اصلا اتفاق نیفتاده و اون آدما وجود نداشتن بس که با الان ما تفاوت داشتن) اما خود جنگ تموم نشده فقط شکلش تغییر کرده . اون موقع موقعیت ایجاب میکرد جوونا اسلحه دست بگیرن و جلو دشمن وایسن الان ما باید با زنده کردن فرهنگ و تفکر شهید و شهادت از نفوذ اندیشه ها و فرهنگ بیگانه و غربی (که همه اونا جز سرابی نیستن که از دور زیبا و دلربان اما از نزدیک پوچ و تهی هستن ) جلوگیری کنیم پس این وحدت ملی و انسجام اسلامی برا چیه ؟ این خطر اونقدر جدی شده که رهبر عزیزمون با تدبیر و چاره اندیشی همیشگی شون این نام مناسب رو انتخاب کردن . اگه همه متحد و یکصدا تنها سر افرازی و موفقیت کشورمون رو بخوایم می شه خوبم میشه . خوب فکر کن خواهرم ، برادرم تو هم می تونی سهیم باشی و افتخار آفرین بشی با ادامه راه شهدا و یاد داشتن این که این همون چیزیه که اونا!!! نمی خوان و شهدا از ما خواستن . ما همه مدیونیم و مسئول حالا هر کی می تونه انتخاب کنه که با سنگینی این بار رو شونه هاش زندگی کنه یا اونو با احتیاط زمین بذاره تا نسل های آینده هم بتونن شهید و شهادت رو بشناسن و درک کنن. ما مسئولیم و نمی تونیم فقط بگیم : شهدا شرمنده ایم!

نه کافی نیست و قابل قبول هم نیست . اما

تا مکتب جبهه خوب معنا نشود       بار دگر آن روحیه پیدا نشود

یاران به جا مانده مواظب باشید        خون شهدا فرش ره ما نشود

به امید روزی که شهدا از ما راضی باشن و ما ادامه دهنده راه اونا.

 شگفتی های عرصه رزم ماندنی باد.

 کاش در این رمضان لایق دیدار شوم

سحری با نظر لطف تو بیدار شوم

کاش منت بگذاری به سرم مهدی جان

تا که همسفره تو لحظه افطار شوم

حلول ماه میهمانی خدا و بهار قرآن ،ماه مبارک رمضان بر تمام مسلمانان و روزه داران عزیز تبریک و تهنیت باد.

التماس دعا

هیچوقت دلم نمی خواست تو وبلاگ آقا از خودم چیزی بنویسم یعنی کوچیکتر از اینا هستم اما...

اما امشب خیلی دلم می خواد بگم

از این همه ادعای عشق دروغین

از این همه عجل لولیک الفرج گفتن دروغین

...

راستش من فکر می کنم ما اصلا دلمون نمی خواد آقامون بیاد آره به همین سادگی

و البته همه داریم خودمون رو گول می زنیم که آره من منتظرم و اینا  ...

اما تا حالا چند دفعه از ته دل دعا کردیم برا تعجیل فرج ایشون.

تا حالا چند بار دل آقامون رو با کار خالص و پاک شاد کردیم

چند بار آقا به ما ،به داشتن شیعه ای مثل ما افتخار کرده

نه ما نمی خوایم

ما گم شدیم

توی غبار و شلوغی شهرهامون

توی دنیایی که خودمون با دستای خودمون ساختیم

و حالا هر کاری می کنیم نمی تونیم از شرش راحت بشیم

محو شدیم

ما فلسفه انتظارو فراموش کردیم

ما منتظریم آقامون بیاد و هر چی تا حالا گناه کردیم ببخشه

بیاد تا دشمنای دین رو ریشه کن کنه اما آیه ما در مسیر مستقیم و در راه دین قرار داریم

آیا خود ما یکی از همون دشمنا نیستیم

ممکنه عصبانی بشی اما من میگم ما حاضر نیستیم برا آقامون هیچ کاری بکنیمو از هیچی دست بکشیم

حاضر نیستیم دنیایی رو که اینقدر محکم گرفتیم که انگار تا ابد مال ماست رها کنیم

و دل بکنیم از هر چی که تو دنیاست

پول، مقام،موقعیت،همسر،بچه و...به خاطر آقامون.

نه اشتباه نکن اون نمی خواد ما از همه اینا دل بکنیم اما من مثال زدم درست مثل اون مردی که :

روزگاری مردی بود که خیلی به آقا علاقه داشت و از عشقش بی تابی می کرد و همه جا ذکرش عجل لولیک الفرج بود.

تا اینکه روزی در بین خواب و بیداری روحش پرواز کرد به مکانی دور . اونجا فرشته ای رو دید که از بهشت براش یه خیمه آورد و یک فرش و یک حوری زیبای بهشتی و به مرد گفت خداوند فرموده این حور زیبای بهشتی به خاطر کار های نیک تو به تو داده می شه و همسر شرعی تو در بهشته.

در این حین خادمی آمد و به مرد گفت:آقا آمده اند و می خواهند نزد ایشان بروید.

مرد گفت بگویید الان می آیم.

خادم رفت و بار دیگر آمد و باز گفت:آقا می فرمایند می خواهند شما راببینند.

مرد دوباره گفت بگویید آقا چند لحظه منتظر بمانند.

خادم رفت و برای بار سوم آمد و گفت :آقا می فرمایند همین الان می خواهند شما را ببینند و نزد ایشان بروید.

مرد بالاخره گفت به آقا بگویید آخر حالا چه موقع آمدن است . نمی شود یک وقت دیگر نزد ایشان بروم و ایشان را زیارت کنم.

وای وای و بدا به حال ما که برای دنیا و ما فیها خود را از فیض زیارت ایشان محروم می کنیم.

اگر همین الان آقا بخواهند از هر چه داریم بگذریم تا در رکاب ایشان باشیم چند نفر این کار رو میکنند.

حتما به 313 نفر نمی رسه و وای بر ما...

از بین 3 -4 میلیارد آدم 313 نفر خالص و منتظر واقعی پیدا نمی شن.

ادعا کردن آسونه اگه اینطوره من که خیلی وقته ادعای منتظر بودن برا ایشون رو دارم اما

فریب ما مخور آقا دروغ می گوییم                به جان حضرت زهرا(س) دروغ می گوییم

چه ناله ای ، چه فراغی،چه درد هجرانی         نیا نیا گل طاها دروغ می گوییم

دلی که مأمن دنیاست جای مولا نیست              اسیر شهوت دنیا دروغ می گوییم

به امید طلوع آن آفتاب پنهانی

به امید بودن از رهروان و منتظران واقعی ایشان

التماس دعا

میلاد سه نور اعظم

           امام حسین (ع)

                  حضرت ابولفضل العباس (ع)

                                و امام زین العابدین(ع)

 بر همه عاشقان ولایت خصوصا حسینی ها و ابالفضلی های عزیز تبریک و تهنیت باد.

دیشب خدا را مرغ شب تسبیح می کرد

شعر طلوع فجر را تشریح می کرد

دیشب حرا را فرش از بال ملک بود

از بهر سنجش عشق را سنگ محک بود

دیشب زمین در انتظار لطف حق بود

گویى زمان آبستن نص علق بود

«اقرا باسم ربک الذى خلق، خلق الانسان من علق

«اقرا باسم ربک الذى خلق: بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید.»

«خلق الانسان من علق: همان که انسان را از خون بستهاى خلق کرد.»

«اقرا و ربک الاکرم: بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است.»

«الذى علم بالقلم: همان که به وسیله قلم تعلیم نمود

«علم الانسان ما لم یعلم: و به انسان آن چه را که نمیدانست آموخت

«ان الى ربک الرجعى: به یقین بازگشت همه به سوى پروردگار توست...»

افراشته باد پرچم غم

                تا قامت زینب است پرچم

شهادت جانسوز عمة السادات و عقیله بنی هاشم خانوم حضرت زینب (س) رو تسلیت میگم.

 ولادت با سعادت امام محمد باقر (ع) را به همه مسلمانان تبریک می گویم.

سه مصیبت وارده در این ایام را به تمام مسلمانان جهان تسلیت عرض می کنم:

_شهادت خانوم حضرت زهرا(س)

_هتک حرمت حرمین عسکریین علیهم السلام و تخریب آن مکان مقدس

_عروج ناگهانی عالم ربانی آیت الله فاضل لنکرانی

از ابتدای خلقتم چشم انتظار آمدنت بودم.خدا مرا که می آفرید و زمین و خورشید و ماه و برو بحر را،اعلام کرد که آفرینش همه چیز به طفیلی آفرینش پمج تن است که محور آن پمج تن زهراست.اگر به خاطر این پنج تن نبود آفرینش به تکوینش نمی ارزید.این پنج تن عبارتند از:

فاطمه و پدر او،فاطمه و شوی او و فاطمه و پسران او.

این انتظار قرن به قرن،سال به سال،ماه به ماه و روز به روز و لحظه به لحظه گسترش می یافت و در بستر آن سؤالی غریب شروع به رشد و نمو کرد که:

این فاطمه با این شخصیت،با این عظمت و با این قرب و منزلت وقتی پا به عرصه وجود بگذارد چه خواهد شد و خلایق چگونه با او برخورد خواهند کرد؟

دردانه ی خدا

من تصور می کردم وقتی شما بیایید خلایق شما را بر سر دست خواهند گرفت .دل هایشان را منزل محبت شما خواهند کرد،به سایه تان سجود خواهند برد و کمد خواهند بست به خدمت شما.همه مقیم کوی شما خواهند شد و دنبال وسیله برای تقرب خواهند گشت.

خیال می کردم از گرد پای شما بال خواهند ساخت،از من خواهند گذشت و به معراج خواهند رفت.

چه سفیه بودند این مردم!

چه می خواستند که در محضر شما نمی یافتند.؟!چه می جستند که در شما پیدا نمی کردند.دنیا می خماستند شما بودید،آخرت می خواستند شما بودید ،سعادت،علم،معرفت، بهشت و حتی مال و منال و شهرت و قدرت اگر می خواستند باز مخزن و گنجینه اش در دست شما بود.

چرا دشمنی کردند؟چرا کینه ورزیدند و رذالت کردند؟

من سوختم وقتی در خانه خدا،در خانه قرآن ،در خانه نجات،در خانه تو به آتش کشیده شد.

من در خود شکستم وقتی در بر پهلوی تو شکسته شد.ژ

وقتی تو فضه را صدا کردی انسانیت از جنینه هستی سقوط کرد.

خون جلوی چشمان مرا گرفت وقتی گل میخ های در ،از سینه تو خونین و شرم آگین درآمد.

من از خشم کبود شدم وقتی تازیانه بر بازوی تو فرود آمد.

من معطل و بی فلسفه ماندم وقتی زمین ملک تو غصب شد.

اشک در چشمان من حلقه زد وقتی سیلی با صورت تو آشنا شد.

من به بن بست رسیدم وقتی اهانت و توهین به خانه تو راه یافت.

و...بند دلم و رشته امیدم پاره شد وقتی آوند حیات تو قطع شد.

دیشب که علی تو را غسل می داد ،وقتی اشک های جانسوز او را دیدم،وقتی ضجه های حسن و حسین را شنیدم،وقتی صورت خراشیدن زینب و ام کلثوم را دیدم دیگر تاب نیاوردم. نه من ، که کائنات بی تاب شد و چیزی نمانده بود که من فرو بریزم و زمین از هم بپاشد و کائنات سقوط کند.

تنها یک چیز،آفرینش را بر جای نگاه داشت و آن تکیه ی علی بود بر عمود خیمه ی خلقت،ستون خانه ی تو.

علی سرش را گذاشته بود بر دیوار خانه تو و زار زار می گریست.

این اگر چه امج بی تابی علی بود اما به آفرینش،آرامش بخشید و کادنات را استقرار داد.

چه شبی بود دیشب!سنگینی بار مصیبت دیشب تا آخرین لحظه حیات بر پشت من سنگینی می کند.

دل من به راستی خنک شد وقتی صبح دشمنانت با چهل قبر مشابه در بقیع مواجه شدند و نتوانستند بفهمند مدفن دختر پیامبر کجاست.

اما همیشه خشک و تر با هم می سوزند،مؤمنان و مریدان آینده ی تو نیز اشک حسرت خواهند ریخت،گم کرده خواهند داشت و در فراق مزار تو خواهند گداخت.

........راستی این صدا،صدای پای علی است .آرام و متین اما خسته و غمگین.از این پس علی فقط در محمل شب با تو سخن می گوید.

زین پس چاه محرم راز علی و شنونده درد هایش خواهد بود.درد هایی را که همیشه فقط با تو می گفت و تنها وجود نازنین تو التیام تمام زخم هایش بود.

و پس از تو علی چه ها کشید کسی نمی داند جز علی و خدای علی.

                                                    از کتاب کشتی پهلو گرفته

                                                    نوشته سید مهدی شجاعی

                                                    با اندکی تصرف و تلخیص

لینک شرکت در ختم صلوات برای تعجیل در ظهور آقا و اعلام انزجار نسبت به هتک حرمت حرمین عسکریین:

http://Tablighha.ir/salavat/index.htm